Elif Temizel’den “ Sonuca değil sürece odaklandığımız, bazen cevapları bulabildiğimiz bazen de bulamadığımız hayatın bütünüyüz.”
İçsel sistemimiz, hayatımızın cevapları niteliğinde gördüğü şeylerle karşılaşsa da bunu görmezden gelebilir.
Bunun en önemli sebebi sistemimizin hayatta kalmak üzerine programlanmış olmasıdır.
Terapi esnasında öyle bir an gelir ki insan, yıllarca yaşadığı döngünün farkındalığı bir anda oluşmuş zanneder. Halbuki ilmek ilmek işlenir, sistem kendini hazırlar ve cevabı görür.
Cevabı gördükten sonra önceki anılar, döngüler canlanır zihininde. Kişi önceden nasıl göremediğinin muhasebesini yapar, kendisini döver, söver ve bu sistemin içinde kaldığı süre için anlam arayışına çıkar.
Atlanılan bir detay var ki kişi o sürece hazır değilse o süreçte aldığı cevabı ya göremez ya da o cevaplarla yaşayamaz.
Sonuca değil sürece odaklandığımız, bazen cevapları bulabildiğimiz bazen de bulamadığımız hayatın bütünüyüz. Cevapları bulamıyor olmak da yaşamı sürdürmek için anlamlı, sürecin bizi bir yere hazırladığı gerçeği ise en anlamlı olanı.
“Şu an cevaplar sana verilemez; çünkü sen henüz onlarla yaşayamazsın.”
Rainer Maria Rilke
Genç Bir Şaire Mektuplar
Psikoterapist Elif Temizel