Terapistler de hata yapar.

Bu seride anonim terapistler ve anonim danışanlar arasında yaşanan çeşitli olayları konu ediniyor olacağız.

Eyvah ne yaptım (!)

Bir terapist olarak danışanla aynı hızda ilerlemek çok önemli. Yapacağımız yorumlamalar, soracağımız sorular onun ego kapasitesinin, kaldırabileceğinin bir üst basamağında olmamalı. Ancak bir seansta danışanımın içsel gücünün çok çok üstünde bir yorum yaptım. Daha bu yorumu yaparken danışanın ne kadar dağılabileceğini fark ettim ama ağzımdan çıkan sözleri durduramadım.

Danışanımın bu yorumla karşı karşıya kaldığı andaki hali, kırılması, gözleri, yüzünün düşüşü gözlerimin önünden gitmiyor. Çok büyük bir endişeye kapıldım ve onu nasıl toparlayabileceğime dair binbir yol düşünmeye başladım ama o seans tabi ki olanlar olmuştu ve bir sonraki seansa danışanın nasıl geleceğini merak ve endişe dolu bir halle beklemeye başladım. Tüm hafta danışanım zihnimdeydi ve nihayet sonraki seans geldiğinde danışanım ben sanki hiç bu yorumu yapmamışım gibi devam etti.

“Danışanımız bir konuyu açmadıkça biz açmayız” bilgisiyle ben de konuyu açmadım ki içsel olarak zaten korktuğumu da hissettiğim bir yerdeydim ve bir sonraki seans gelmek istemediğini çünkü benim ne söylediğimi anlayamadığını, kendisini aptal gibi hissettiğini anlattı ve gerçekten de sonraki seansların hiçbirine katılmadı ve maalesef bu ilişki onarılmayan/ onarılamayan bir noktada kaldı.

Bir Hatırlatma:

Toplumda terapistlere dair idealize edilmiş bir bakış vardır; terapist sanki kusursuzca danışanın içini okur ve en isabetli müdahaleyi gerçekleştirir. İçeriden bir bilgi: Bilinenin aksine terapistler o “yüce” koltukta otursa da birçok insani hata yapar. Asıl mahareti, bu hataları fark edip onları danışanla konuşulabilir bir malzemeye dönüştürmesidir. Bu beceri; kendi terapi süreçleri, süpervizyon ve uzun yıllar süren eğitimlerle gelişir. Öte yandan terapistlik bir anlamda "kısmi annelik"tir; Winnicott’un "yeterince iyi anne" kavramında olduğu gibi terapist ve danışan arasındaki kırılma ve onarım döngüleri, ruhsal gelişimi sağlar. Burada onarımı sağlayan en temel şey, ilişki içerisinde terapistin gerçekliği ve bu kırılmaların konuşulmaya müsait hale getirilmesidir.