Sevgi ve Şefkate Dair Yeni Bir Tanım

Ayşe Melek'ten: "Sevgi ve şefkat bir karardır."

Bir şeyi netleştirmeye geldim. Sevgiye ve şefkate ilgimi dışarıdan bakınca romantik bulanlar var. Yakından bakıldığında romantik biri olmadığımı anlamak çok zor sayılmaz, hatta pek çok açıdan romantizme itirazı olan biriyim. Romantizmin hakikatle aramıza perde oluşturacak bir şey olduğunu düşünecek kadar ileri gittiğim yerler var. Bunu kendimden bahsetmekten ziyade şefkat yaklaşımına bakışımın doğru anlaşılması hatta sevgi ve şefkatin doğasının doğru anlaşılmasını önemsediğim için anlattım.
 
Sevgi ve şefkat hakkında anlaşmamız gereken en temel şey ikisinin de bir duygu değil bir karar olduğudur. 
Her şeyden önce sevgiye ve şefkate dair içsel bir tutumu uyandırıp, geliştirip, besleyeceğime dair bir karar vermem gerekir. Basit, basit derken kendiliğinden doğan ve doğuşunu kontrol edemediğim bir hissedişe kendimi ve bu dünyada geçireceğim zamanı teslim edemem. Bir karar vermem ve bende ve benimle birlikte etki alanım içerisinde olup bitenin sorumluluğunu üstlenmem gerekir.

Şefkatin geliştirilebilen ve bunun için üstünde çalışmam gereken bir şey olduğunu, doğru tohumları suladıkça çatlayan bir tohum gibi içimde büyüyüp geliştiğini söyleyebilirim. Bunun için en başta dikkat ve farkındalıkla çalışmam gerekir. Dikkat ve farkındalık bana içimde bugüne kadar şefkat ve sevgi yerine neleri sulayıp büyüttüğümü işaret eder ve bu farkındalıkla birlikte artık neyi besleyip büyüteceğime karar verebilir hale gelebilirim. 
Buraları biraz daha açmam ve derinleştirmem mümkün elbette. Merak ettiğiniz ya da içinizde uyanan şeyleri sorarsanız buradan yürürüm fakat baştaki romantizm meselesine dönerek kapatmak istiyorum konuyu. Sevgi ve şefkat bir karardır duygu değil ve bu bakımdan romantik olmaktan oldukça uzak bir gerçekçiliğe davet eder bizi ve sanıldığının aksine pek de uysal değildir. Bazen yeri göğü inleten haklı bir öfke de şefkattendir, birini bir yanılsamadan uyandırmak da.

Psikoterapist Ayşe Melek