Gerçeğe Temas

Büyüdüm mü yoksa biraz ölüyor muyum?

Büyüdüm mü yoksa biraz ölüyor muyum?

Deneyimim bana gösteriyor ki terapi süreci bir noktada bu cümleyi doğurabiliyor. 

Ardında ne olduğunu fark etmeden bazı döngüleri yaşadığımızda dışarıyı suçlamak daha kolay olabiliyor çünkü. Sorumluluğu bir ötekine yüklemek, mağdur ya da kurban olduğumuza inanmak, daha konforlu bir yer; tercihlerimizle ilgili sorumluluğun bizde olduğunu kabul etmeye kıyasla. 
Konforlu fakat gerçeklikten oldukça uzak bir şey bu. Hem kendi gerçeğimizden hem de dış gerçeklikten koparıyor bizi bu şekilde yaşamak. Ve ortaya çıkan sahte, spontaniteden uzak yaşamın içerisinde esir oluyoruz.
Terapi ise tam olarak bizim gerçeklikle olan bağımızı onarmaya dair bir müdahale. 
O nedenle fark ettikçe ve gerçeğe yakınlaştıkça duygulara temasımız da o oranda artıyor. 

Siz de eğer terapi sürecinizde böyle bir şey deneyimliyorsanız terapi çalışıyor demektir. 
Evet çok zor bir yer orası ama bilirsiniz sular akmadan durulmuyor.
 

Mervenur Altun