Birden Bire Gelen

Psikolojik Danışman Hande N. Uçak'tan biriken an'lara dair şefkatli bir bakış

Giyinirken, bulaşık yıkarken, yürürken ya da uzanırken ara ara zihninize üşüşen o konuyla ilgili birden bir bağlantıyı fark edersiniz ya. Ve diğer bağlantılar birleşip size bir şey söyleyen bir cümle oluşturur. Ve o cümleler bir cevap olur. Alakasız bir anda alakasız bir şeyle meşgulken bir anda tink! Çizgifilmlerdeki gibi kafanın üstünde bir ampulün yandığı aydınlanma anları hani.

İşte o ‘bir anda’ gelen farkındalık anı esasen bir anda gelmedi. O andan önceki bütün anların + o anın birikimiydi. Bir gece önceki ağlayışının, 3 hafta önce izlediğin filmin, 2 yıl önce biten ilişkinin, 1 yıl önce başlayan yeni ilişkinin, dostlarınla oturduğun sofranın, bayramda öptüğün ellerin, 5 yaşındayken salıncaktan düştüğünde kanayan dizinin, hafta hafta gittiğin bazen işe yaramıyor gibi hissettiğin seanslarının, tüm bu anları yaşayan sende oluşan hislerin, düşüncelerin, anlamların ve ‘birdenbire gelen o anın’ birikimidir.

Bir sabah için yaşamla dolu uyandığında, yüzünün aydınlığını fark ettiğinde bu, gece sen uyurken gelen güzellik perilerinin işi değildir. Bu yüzünün, gönlünün karanlığa gömüldüğü o zamanların içinde de nefes aldığın içindir. Soluğundan geçen nefesin yaktığı o ciğeri sarıp sarmaladığın içindir.

Öyle zamanlarda o ciğeri vücudunun içinde tutmak ne zordur. Yalnız hissetme. Acıyla kalabilme, acıyı taşıyabilme kapasitesi diyoruz buna. Mazoşistik bir yerden değil; ama yaşananın hakkını vererek.

‘Birdenbire’ fark ettiğin o şeyi görebilmek için çok çalıştın. Çünkü görmeye niyet etmek bir seçimdir.